دوست دارم عاشقت باشم ولیکن بی نشانه / از غمت تنها بسوزم همچو یاری مخفیانه

دوست دارم عاشقت باشم ننالم در فراقت / سر دهم آوای وصلت با سرودی عاشقانه

.

.

.

حکایت تو که دنیا را نیازرده ست / دلی گرفته در آیینه های افسرده ست

حکایت منه در مشت روزگار دچار / پرنده ای ست که پیش از رها شدن مرده ست

.

.

.

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی / عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی

من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم / تو از دل من هیچ خبر دار نباشی

.

.

.

بعد از این بگذار قلب بی قراری بشکند / گل نمی روید ، چه غم گر شاخساری بشکند

کاروان غنچه های سرخ روزی می رسد / قیمت لبهای سرخت روزگاری بشکند

.

.

.

بیستون کندن فرهاد نه کاری ست شگفت / شور شیرین به سر هرکه فتد ، کوه کن است

.

.

.

ای دوست ما همانیم که با یاد تو مستیم هنوز / از دوری تو جام به دستیم هنوز

در خلوت خود یاد ما باش که ما / در خلوت خود یاد تو هستیم هنوز

.

.

.

حرفهائی هستند که

اگر نگویی می میری

اگر بگویی می میرند !

تا ابد در دلت می مانند

و با تو زندگی میکنند

بی آنکه گفته شوند . . .

.

.

.

خاطره تنها مدرکی است که فراموشی را محکوم می کند ، پس بمان در خاطرم

.

.

.

هیچ وقت واسه فراموش کردن یه آدم ، آدم دیگه ای رو بازیچۀ احساسات گذراتون نکنید

.

.

.

روز و شب فکر توام در خواب میبینم تویی / خواب پوچ است ، من بیدار میخواهم تو را . . .

.

.

.

آسان نیست در پس خنده های مصنوعی

گریه های دلت را ، در بی پناهیت

در پشت هزاران دروغ پنهان کنی . . .

.

.

.

هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق / هم دعا کن گره ی تازه نیفزاید عشق

شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد / شمع حق داشت ، به پروانه نمی آید عشق

.

.

.

بلبلان از روی گل مستند و ما از روی دوست / دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست

.

.

.

قسم به عشق و زندگی که ارزشش یه عالمه / قلبی که بی تو بزنه لایق آتش زدنه

.

.

.

کاش خبر از این دل تنگم داشتی / کاش خبر از غصه و آهم داشتی

این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی

.

.

.

در خلوت من جز تو کسی راه ندارد / رخسار فریبای تو را ماه ندارد

غمنامه ی من غصه ی چشمان تو باشد / غیر از تو دلم دلبر دلخواه ندارد

.

.

.

دوست مزرعه ی سرسبزی است که با امید و عشق

در آن بذر می افشانی و با سپاس آن را درو میکنی

.

.

.

وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا

هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا

.

.

.

کاش میشد در سایه ی مژگانت

لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم

.

.

.

مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن

چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن

.

.

.

به سلامتی رنگین کمون که فقط یک رنگ رو انتخاب نکرد

گفت همه رنگ ها قشنگن خواست تو انتخاب کنی چه رنگی باشی

هر رنگی می خوای باش ولی یکرنگ باش

.

.

.

زندگی، شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد

تو، نه در دیروزی و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

زندگی را دریاب

.

.

.

زندگی مانند لبخند ژکوند است

در نظر اول به روی بیننده تبسّم می کند

امّا اگر در او دقیق شوی می گرید . . .

.

.

.

امروز ما ادم ها به جای اینکه دنبال خواب راحت باشیم

دنبال تخت خواب راحت هستیم ،

زندگی قشنگ شده ولی خوشمزه نیست . . .