عزیز من ببخش اگه فراموشت نمی کنم

ببخش که تو خیالمم حتی بوست  نمی کنم

ببخش که دست من هنوز لایق دستات نشده

راستی بدون که قلب من دلخور از حرفات نشده

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

این دیگه بار آخره دارم باهات حرف میزنم
خداحافظ نا مهربون میخوام ازت دل بکنم
سخته ولی من میتونم سخته ولی من میتونم
این جمله رو اینقد میگم تا که فرموشت کنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ذره ذزه٬قطره قطره٬ میسوزم اما میمونم
خودمم موندم چه جوری میتونم زنده بمونم
هنوزم باور ندارم که تو نیستی و من هستم
شایدم من مرده باشم٬ الکی میگن که هستم!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم که مهمون نمیخواست کی گفت که مهمونم بشی؟
کی گفت بیای تو قلبم و مهمون  نا خــونــده بشی؟
کی گفت که از چشای من خواب و بدزدی و بری؟
کی گفت پریشونم کنی٬ کی گفت بری؟کی گفت بری؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ببین خدایی با دلم چه کردی این کارا رو با دل دیگه کردی؟
هیچکی مثه من نازت و خریده؟ هیچکی با رویای تو پر کشیده؟
برو ولی اینو یادت بمونه تو قول دای بیوفای دیوونه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

رفتی اما من پنجره را تا قیامت باز میگذارم مگر یک روز از خم کوچه نمایان شوی

وبرایم دستی تکان دهی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گفتی به ماه نگاه کن یاد من باش
به یاد لحظه های سرد من باش
انگار روزو شبم بی ماه نمیشه
به خدا یادتم بی ماه همیشه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

یک شب فقط یک شب در کنارهای قلب من زمزمه کن

تا شعله حر فهایت خاکسترم کند

تا فردا ققنوس وار سر از خاکستر خویش بردارم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوست دارم در سرزمین قلبم خانه ای

بسازم که پنجره هایش هیچ گاه از دیدن تو سیر نشوند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از وقتی که رفتی تمام اندوه ها مال منند

تمام آه ها در سینه منند

من کی راه خانه دل تو را گم کردم؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وقتی نوشتم عاشقترینم ، گفتی نمی خوام تورو ببینم
برات نوشتم که بیقرارم ، با خنده گفتی دوستت ندارم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

۱٫۲٫۳٫ را شمردم تک تک، آهسته به دنبال تو رفتم با شک
وقتی بزرگ شدم فهمیدم، تمرین جداییست قایم باشک !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به جنگل سوخته ی خاطراتم سوگند . درخت یادت را باغبان خواهم بود تا ابد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم می خوست بهانه ای باشی برای فراموش کردن همه چیز…
اما حالا دلم می خواهد بهانه ای باشد برای فراموش کردن تو …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

میدونی بزرگ ترین درد دنیا چیه؟
اینه که بفهمی پناه لحظه هات یه پناه گاه دیگه داره . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به کدام جرم حکم صبر برای من صادر شده ، جرم من عشق بود  . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدایا به آنان که ادعای عاشقی تو را دارند بیاموز . . .
که بزرگترین گناه شکستن دل آدمیان است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

می گم عاشقی یک شب است و پشیمانی هزار شبءحالا هزار شب پشیمانم که چرا یک شب عاشق نبود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم … تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم

رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد … من در این ویرانه ها احساس غربت میکنم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر می دانستی دل ترک خورده ی من با یاد چشمان بارانی ات شکسته تر می شود هیچ گاه به من پشت نمی کردی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شگفتا وقتی بود نمی دیدم
وقتی می خواند نمی شنیدم
وقتی دیدم که نبود …
وقتی شنیدم که نخواند …
و من هنوز حیرانم

حیران همه شبهایی که گذشت و تو نبودی !!!